... Nie ma szaleństwa bestii ziemi, która nie jest nieskończenie wyprzedzona przez szaleństwo ludzi.
(...there is no folly of the beast of the earth which is not infinitely outdone by the madness of men.)
Cytat „Moby-Dick” Hermana Melville'a oddaje głęboki komentarz do ludzkiej natury, sugerując, że irracjonalne i lekkomyślne zachowania ludzi znacznie przewyższają osoby znalezione w królestwie zwierząt. Oznacza to, że chociaż zwierzęta mogą wykazywać szaleństwo, ich działania są blade w porównaniu z złożonością i skrajnościami ludzkiego szaleństwa. Ta perspektywa zachęca czytelników do refleksji nad ciemniejszymi aspektami ludzkości, rysując podobieństwa między bardziej dzikimi instynktami bestii a często chaotycznym zachowaniem ludzi.
Twierdzenie Melville'a zachęca do głębszego zbadania tego, co powoduje, że ludzkość działała irracjonalnie, często rządzona przez emocje, presję społeczną i poszczególne pragnienia. Rodzi pytań o moralność i konsekwencje naszych działań, podkreślając ponadczasowe obawy dotyczące konsekwencji niezaznaczonego ludzkiego zachowania. Temat ten rezonuje poprzez narrację „Moby-Dicka”, ponieważ bada szersze implikacje obsesji, zemsty i walki z naturą, ostatecznie ujawniając dualność ludzkiej egzystencji w odniesieniu do świata przyrody.