Była dość młoda kobieta, którą widziałem, jak wybijają prześcieradła i martwiłem się, że się tam zestarze i że nikt nie będzie wiedział, jaka jest piękna. I może umarłaby, nie żyjąc.
(There was a pretty young woman I used to see pegging out sheets and I worried that she would grow old there and that no one would know how beautiful she was. And maybe she would die without ever having really lived.)
W książce „Engleby” Sebastiana Faulks narrator zastanawia się nad młodą kobietą, którą obserwuje wiszące arkusze do wyschnięcia. Wyraża zaniepokojenie, że jej piękno i witalność mogą pozostać niezauważone, gdy spędza swoje życie w przyziemnych zadaniach. To odbicie podkreśla temat niezauważonego piękna i potencjał życia niespełniony. Narrator martwi się, że jej okoliczności mogą prowadzić do życia pozbawionego znaczących doświadczeń, sugerując głębszą troskę egzystencjalną.
Faulks oddaje esencję ludzkiej wrażliwości poprzez tę obserwację, podkreślając obawy...