W „Catch-22” Josepha Hellera postać śmierci jest przedstawiana jako nieunikniona siła, symbolizująca rzeczywistość śmiertelności, z którą wszyscy się spotykają. Pomimo tej nieodłącznej nieuchronności, oczekuje się, że dekorum i słuszność nawet w obliczu tak ponurych okoliczności. Podkreśla to absurdalność norm społecznych, które wymagają uprzejmości w przypadku poważnych spraw, takich jak śmierć. Cytat podkreśla napięcie między surowością istnienia a powierzchownymi konwencjami, które rządzą zachowaniem. Sugeruje to, że chociaż śmierć może wpływać na nasze życie, nadal jesteśmy związani oczekiwaniami społecznymi w celu utrzymania fasad uprzejmości. Odzwierciedla to szersze tematy Hellera absurdu, a walki, z którymi borykają się jednostki w pogodzeniu swoich doświadczeń z wymaganiami społecznymi.

W „Catch-22” Josepha Hellera postać śmierci jest przedstawiana jako nieunikniona siła, symbolizująca rzeczywistość śmiertelności, z którą wszyscy się spotykają. Pomimo tej nieodłącznej nieuchronności, oczekuje się, że dekorum i słuszność nawet w obliczu tak ponurych okoliczności. Podkreśla to absurdalność norm społecznych, które wymagają uprzejmości w przypadku poważnych spraw, takich jak śmierć.

Cytat podkreśla napięcie między surowością istnienia a powierzchownymi konwencjami, które rządzą zachowaniem. Sugeruje to, że chociaż śmierć może wpływać na nasze życie, nadal jesteśmy związani oczekiwaniami społecznymi w celu utrzymania fasad uprzejmości. Odzwierciedla to szersze tematy Absurdalności Hellera, a walki, z którymi borykają się jednostki w pogodzeniu swoich doświadczeń z wymaganiami społecznymi.