W powieści Josepha Hellera „Catch-22” bohater staje w obliczu absurdu biurokracji wojskowej podczas II wojny światowej. Dialog ilustruje ironiczną logikę wojny, w której granica między zdrowiem psychicznym a szaleństwem staje się zamazana. Pojęcie, że tylko rozsądna osoba odmówi kontynuowania latania niebezpiecznych misji, podkreśla paradoks przetrwania w chaotycznym środowisku.
Ta cytat zawiera główny temat książki, który krytykuje irracjonalność wojny i konflikt między bezpieczeństwem osobistym a obowiązkiem. Postacie poruszają się po systemie, który wydaje się zaprojektowany w celu uwięzienia ich w okrągłym rozumowaniu, zadając pytania o naturę odwagi i konsekwencje żądań wojny.