Thorne wzruszył ramionami. Nadal są tylko fantazjami. Nie są prawdziwe. Czy widziałeś kiedyś poczucie własnej wartości? Czy możesz przynieść mi jeden na talerz? A może foton? Czy możesz przynieść mi jeden z nich?
(Thorne shrugged. They're still just fantasies. They're not real. Have you ever seen a self-esteem? Can you bring me one on a plate? How about a photon? Can you bring me one of those?)
W tym cytacie Thorne przekazuje poczucie sceptycyzmu wobec pojęć, które często są uważane za pewnik, takie jak samoocena i fotony. Sugeruje, że niektóre pomysły, które omawiamy, są jedynie abstrakcyjnymi pojęciami, a nie istotami namacalnymi, które można zobaczyć lub dotknąć. Ta perspektywa kwestionuje konwencjonalne zrozumienie emocji i pojęć naukowych jako konkretnych rzeczywistości.
Retoryka Thorne popycha nas do zbadania, w jaki sposób interpretujemy i cenimy niematerialne atrybuty. Kwestionując istnienie samooceny w kategoriach fizycznych, podkreśla trudność w pełnym przeglądaniu istoty takich uczuć w dosłownym sensie. Ta myśl zachęca do refleksji na temat tego, jak definiujemy i postrzegamy abstrakcyjne pomysły w naszym codziennym życiu.