W „Engleby” Sebastian Faulks narracja bada głębokie tematy psychologiczne, szczególnie natura czasu i jej wpływ na ludzką egzystencję. Bohater zmaga się z poczuciem wyobcowania i poczuciem, że czas sprawia, że ​​życie jest bez znaczenia. Ta introspekcja prowadzi do nawiedzającej realizacji: pomimo doświadczeń i relacji życiowych istnieje nadrzędne poczucie daremności. Cytat „Czas sprawia, że ​​nas bezsensowne” obejmuje esencję tego egzystencjalnego kryzysu. Sugeruje to, że w miarę upływu czasu znaczenie, które przywiązujemy do naszego życia i działań, zmniejsza się, pozostawiając kwestionowanie naszego celu. Faulks zagłębia się w zawiłości pamięci, tożsamości i odłączenia, zachęcając czytelników do refleksji nad własnym postrzeganiem czasu i sensu w życiu.

W „Engleby” Sebastiana Faulksa narracja bada głębokie tematy psychologiczne, zwłaszcza naturę czasu i jej wpływ na ludzką egzystencję. Bohater zmaga się z poczuciem wyobcowania i poczuciem, że czas sprawia, że ​​życie jest bez znaczenia. Ta introspekcja prowadzi do nawiedzającej realizacji: pomimo doświadczeń i relacji życiowych istnieje nadrzędne poczucie daremności.

Cytat „Czas sprawia, że ​​nie ma sensu” obejmuje istoty tego egzystencjalnego kryzysu. Sugeruje to, że w miarę upływu czasu znaczenie, które przywiązujemy do naszego życia i działań, zmniejsza się, pozostawiając kwestionowanie naszego celu. Faulks zagłębia się w zawiłości pamięci, tożsamości i odłączenia, skłania czytelników do refleksji nad własnym postrzeganiem czasu i sensu w życiu.