Bycie ograniczonym do wielkości jest dobre dla nas wszystkich, ale szczególnie dla tych, którzy zapominają o tym, jak przemijające są nasze kultury i instytucje, jak bezcelowe i okrutne nasze podziały, jak próżne nasze twierdzenia o szczególnym status inni.
(To be cut down to size is good for all of us, but particularly so for those who forget how transient are our cultures and institutions, how pointless and cruel our divisions, how vain our claims to special status for our practices and beliefs above those of others.)
Cytat podkreśla znaczenie pokory i perspektywy w naszym rozumieniu kultur i instytucji. Sugeruje to, że uznanie tymczasowej natury naszych przekonań i podziałów może wspierać większe uznanie dla wspólnej ludzkości. Będąc „ograniczonym do wielkości”, osoby i społeczeństwa mogą zmierzyć się z arogancją, która często towarzyszy twierdzeniom o wyższości.
Czyniąc to, uznajemy, że żaden pojedynczy kultura ani system przekonań nie jest z natury lepszy od innego. Ta refleksja zachęca do głębszej jedności i współczucia wśród różnych grup, pomagając zmniejszyć konflikty wynikające z naszych postrzeganych różnic. Ostatecznie opowiada się za bardziej integracyjnym i harmonijnym podejściem do współistnienia.