Kapitan Ahab, bycie wściekłym, kapitan Ahab, wydaje się bluźniercze.
(To be enraged with a dumb thing, Captain Ahab, seems blasphemous.)
W „Moby-Dick” Hermana Melville'a kapitan Ahab jest przedstawiany jako postać pochłonięta gniewem i obsesją. Jego utrwalenie białego wieloryba prowadzi go do nieustępliwej pościgu, która zasłania go na rozum i absurdalność jego wściekłości. Cytat podkreśla irracjonalność pozwalania sobie na przytłoczenie trywialnymi sprawami, sugerując, że furia Ahaba wobec Moby Dicka jest nie tylko bezcelowa, ale także kwestionuje naturę ludzkich emocji w obliczu przytłaczających okoliczności.
To stwierdzenie zachęca do czytelników do refleksji nad daremnością gniewu Ahaba. Zamiast uznać moc i nieprzewidywalność natury, obsesja Ahaba staje się niemal formą bluźnierstwa, sprzeciwem wbrew związkowi związanym z nieodłącznym wyzwaniami życia. Opierając się na wściekłości na czymś, czego nie można łatwo zrozumieć ani kontrolować jako „głupie”, Melville krytykuje ścieżkę Ahaba i szerszą ludzką tendencję do walki z losem, a tym samym głębsze rozmowy na temat obsesji i rozumowania w obliczu wysublimowania.
