Naprawdę nie wiem, dlaczego głupcy są źli, kiedy ich tam trzymają. Można wspiąć się nago na podłodze, iść jak szakal, wściekłość i gryzienie. Gdybyś mógł to zrobić gdzieś na promenadzie, ludzie byliby zaskoczeni, ale tam należy do czegoś zwyczajnego. Istnieje taka wolność, że nawet socjaliści nigdy nie marzyli.
(I really don't know why the fools are angry when they hold them there. One can climb naked on the floor, go like jackal, rage and bite. If you could do it somewhere on the promenade, people would be surprised, but there it belongs to something ordinary. There is such a freedom that even the socialists never dreamed.)
Cytat z „Dobrego żołnierza Švejk” Jaroslava Haška oddaje absurdalność ludzkiego zachowania i nieoczekiwaną wolność znalezioną w niekonwencjonalnych działaniach. Podkreśla to, w jaki sposób ludzie mogą się poruszyć przez innych, którzy wyrażają się w dziwny lub niezamieszkany sposób, sugerując, że takie wyrażenia są postrzegane jako nie na miejscu w społeczeństwie. Wydaje się raczej należące do innej królestwa, w którym normy społeczne są zawieszone.
Komentarz Haška odzwierciedla kontrasty między oczekiwaniami społecznymi a wolnością indywidualną. Obrazy wspinania się nago lub zachowującego się jak szakal podkreśla pewne wyzwolenie z ograniczeń społecznej słuszności. Oznacza to, że w niektórych ustawieniach takie dzikie zachowanie może być postrzegane jako zwykłe zdarzenie, ujawniając ironię w tym, jak oceniamy innych na podstawie kontekstu i sugerując głębszą obserwację filozoficzną na temat wolności.