Dzięki stagnacji płac i rozwijającej się konsumpcji masy amerykańskie z gotówką miały praktycznie nieograniczone zapotrzebowanie na pożyczki, ale niepewna zdolność ich spłaty.
(With stagnant wages and booming consumption, the cash-strapped American masses had a virtually unlimited demand for loans but an uncertain ability to repay them.)
Cytat „The Big Short” Michaela Lewisa podkreśla warunki ekonomiczne, przed którymi stoją wielu Amerykanów. Pomimo ich zarobków, w dużej mierze tak samo, wydatki konsumenckie nadal znacznie rosną. Ta rozbieżność stworzyła scenariusz, w którym jednostki szukały pożyczek na finansowanie swoich zakupów, co prowadzi do kultury pożyczania, która przekroczyła ich środki finansowe.
Ta sytuacja spowodowała niepewną równowagę między popytem konsumentów a stabilnością finansową. Gdy ludzie podejmowali większy dług w celu poparcia swoich nawyków konsumpcyjnych, ryzyko niewykonania zobowiązania wzrosło, odzwierciedlając szerszą troskę o zrównoważony rozwój takich praktyk finansowych. Napięcie między natychmiastową satysfakcją zakupów a długoterminowym wpływem ekonomicznym pożyczek pokazuje kluczową kwestię w krajobrazie finansowym tamtej epoki