Patti Smith, sanatçıların doğası ve kamuoyu alımının doğasını yansıtır ve sanatçıların çektikleri izleyicilere bakılmaksızın çalışmalarına devam etmesi gerektiğini belirtir. Şiir ve müziğinde görüldüğü gibi, çabaların fark edilmediğini, sadece küçük bir kitleyin onları takdir ettiğini vurguluyor. Bununla birlikte, bir sanatçının yolculuğunun ikili yönlerini vurgulayarak, kişinin çalışması halk tarafından tanındığında ve kucaklandığında gelen neşeyi de kabul eder.

Başarının bir sanatçıyı bozabileceği fikrini ele alan Smith, bu perspektife meydan okuyor. Güvenle, başarı elde etmenin bir sanatçının bütünlüğünden veya misyonundan uzaklaşmaması gerektiğini ileri sürüyor. Tutkulu tepkisi, özgünlüğe olan bağlılığını ve sanatçıların tür veya ilk niyetlerinden bağımsız olarak popülerlikten veya beğeni çekmekten çekinmemeleri gerektiği inancının altını çiziyor.