Fikirlere saygı eksikliği ve Amerika'da zengin ve yoksul arasındaki artan boşluk arasındaki korelasyon, sadece CEO'ların maaşları ile çalışanlarının maaşları arasındaki uçurumda değil, aynı zamanda yüksek eğitim maliyetinde, politika üreticilerimiz tarafından tüm güzel konuşmaların tüm güzel konuşmalarını, çoğu özel okullara, işleyicilerini daha fazla gönderen ve daha fazla hizmet verenler arasında inanılmaz bir bölünme, insanlarını daha da güçlendiren ve daha fazla hizmet verdikleri gibi, insanlarını daha da zorlayan ve daha da güçlendiren, samimiyetsiz.
(correlation between the growing lack of respect for ideas and the imagination and the increasing gap between rich and poor in America, reflected not just in the gulf between the salaries of CEOs and their employees but also in the high cost of education, the incredible divide between private and public schools that makes all of the fine speeches by our policy makers- most of whom send their children to private schools anyway, just as they enjoy the benefits and perks of their jobs as servants of the people- all the more insidious and insincere.)
"Hayal Gücü Cumhuriyeti" nde Azar Nafisi, yaratıcılığa karşı aşındıran saygı ile Amerika'daki genişleyen ekonomik eşitsizlikler arasında rahatsız edici bir bağlantıyı vurgular. Bu boşluk sadece CEO'ların orantısız maaşlarında çalışanlarına kıyasla değil, aynı zamanda artan eğitimin maliyetlerinde de belirgindir. Zenginlik giderek daha yoğunlaştıkça, yaratıcılık ve hayal gücü fırsatları ciddi şekilde tehlikeye atılır, bu da entelektüel ve sanatsal kalkınma üzerindeki kârlara değer veren bir toplumu yansıtır.
Nafisi, kendi çocuklarını özel kurumlara göndermeyi seçerken eğitim reformunu savunan politika yapıcıların samimiyetsizliğini eleştiriyor. Kamu ve özel okul arasındaki bu bölünme, ayrıcalıklı azınlığın çoğunluğa erişilemeyen avantajlardan yararlandığı sistemik bir sorunun altını çizmektedir. Bu tür eylemler, iktidardaki kişiler ile hizmet etmek istedikleri vatandaşlar arasında derin bir kopukluk ortaya çıkarır, sonuçta çeşitli fikirlere gerçek saygıyı boğar ve ulusun genel entelektüel manzarasını baltalamaz.