Bazen, özellikle gün batımında çılgın olduğumu fark ettim.
(Sometimes I notice I'm demented, especially at sunset.)
Jaroslav Hašek'in "İyi Asker Švejk" romanında, kahraman, özellikle gün batımının geçiş zamanında karışıklık ve netlik anlarına yansır. Bu gözlem, insan deneyiminin özünü, zihinsel durumlarının ve günün farklı saatleriyle birlikte gelen değişikliklerin farkında olabileceği özünü yakalar. Gün batımı sadece günün sonunu değil, aynı zamanda bir içgözlem ve kırılganlık dönemini de sembolize eder.
Hašek, bu tür anların demans veya yönelim bozukluğu duygularını nasıl tetikleyebileceğini ustaca tasvir ederek karakterin mücadelelerini ve yaşam saçmalıklarını vurguluyor. Alıntı, gün batımının hem aydınlanma hem de insan bilişinin kaotik doğası için bir metafor haline geldiği zihnin daha derin bir felsefi anlayışını göstermektedir. Švejk'in lensi sayesinde okuyucular, bu karmaşık duyguları ve zamanın kişinin gerçeklik algısı üzerindeki etkisini keşfetmeye davet edilir.