ციტატა "სუფთა ღამეები ზოგჯერ ყველაზე ცივი" სრულყოფილად ასახავს ამ ორმაგობას. ეს მიგვითითებს იმაზე, რომ სიწმინდისა და სიმშვიდის მომენტებშიც კი შეიძლება არსებობდეს ფუძემდებლური სიცივე, მეტაფორულად წარმოადგენენ ემოციურ მანძილს ან გულის ტკივილს, რომელიც შესაძლოა ზედაპირის ქვეშ მოხვდეს. ეს თემა მთელ წიგნში რეზონანსდება, მკითხველს ახსენებს, რომ გარეგნობა შეიძლება მოატყუოს.