იგი მიჩვეული იყო ხალხის პასუხებზე. ბევრი მათგანი თვლიდა, რომ ქორწინებასა და საქმიანობას შორის იყო პოლარული არჩევანი და რომ რაც უფრო ენთუზიაზმით მოიცვა იგი საქმეს, მით უფრო ფხიზლად უნდა უარი ეთქვა ბავშვების ან მამრობითი პარტნიორობის იდეას. ელიზაბეტმა უარი თქვა ახსნის მცდელობისას. მან სამსახური მიიღო, რადგან ცხოვრება სჭირდებოდა; მან აღმოაჩინა საინტერესო, უპირატესად
(She had grown accustomed to people's responses to her. Many of them assumed that there was a polar choice between marriage and work and that the more enthusiastically she had embraced her job, the more vigourously she must have rejected the idea of children or male partnership. Elizabeth had given up trying to explain. She had taken a job because she needed to live; she had found an interesting one in preference to a dull one; she had tried to do well rather than badly. She could not see how any of these three logical steps implied a violent rejection of men or children.)
ელიზაბეთი მიჩვეული იყო იმ მცდარი წარმოდგენებით, რომელსაც ხალხს ჰქონდა ცხოვრებაში არჩევანის შესახებ, განსაკუთრებით სამუშაოსა და ოჯახს შორის ბალანსის შესახებ. ბევრმა მიიჩნია, რომ მისი ენთუზიაზმი კარიერის მიმართ ნიშნავდა, რომ იგი გადამწყვეტად გადაიზარდა ქორწინებისა და დედობის იდეიდან. მიუხედავად ამ საერთო რწმენის მიუხედავად, მან ამომწურავი მიიჩნია, რომ სხვებისთვის მისი გადაწყვეტილებების გასამართლებლად.
ელიზაბეტისთვის, მისი სამუშაო გადარჩენის აუცილებლობა იყო და მან პრიორიტეტული შეასრულა ამოცანების ამოცანების შესრულება. იგი ცდილობდა გაეცნო თავის პროფესიას და ამან გააცნობიერა, რომ ეს ლოგიკური არჩევანი ინტერპრეტაცია იყო, როგორც ტრადიციული როლების უარყოფა. მისმა პერსპექტივამ ხაზი გაუსვა ქალთა იდენტურობის სირთულეს საზოგადოებრივი მოლოდინების მიღმა.