თავის კომენტარში Le Monde, J.-P. კელოინი ხაზს უსვამს შეფების გამონაკლის ორიგინალობას ნიუ - იორკსა და ლონდონში, რაც იმაზე მიანიშნებს, რომ მათი კულინარიული შემოქმედება გადალახავს ტრადიციულ სტანდარტებსა და მოლოდინებს. ეს განცხადება ხაზს უსვამს რევოლუციურ მიდგომას, რომელსაც ამ შეფ -მზარეულები იღებენ, დაადგინებენ დადგენილ ნორმებს, რათა შექმნან უნიკალური სასადილო გამოცდილება, რომლის კრიტიკაც ან კატეგორიზაცია რთულია.
ადამ გოპნიკი მხარს უჭერს ამ ცნებას L'Arpege- ში პირადი გამოცდილების საშუალებით, სადაც მან აღნიშნა ძმის დაბადების დღე შესანიშნავი თოთხმეტი კურსის კვებით. იგი აღნიშნავს, რომ ამ თანამედროვე კულინარიულმა მხატვრულობამ შეაფასა კლასიკური სამზარეულოს ხარისხი, მისი სასადილო შეხვედრის ამაღლება იმ დონემდე, რამაც ტრადიციული კერძები გახადა შედარებით.