მაგრამ შენ იყავი ჩემი ნუგეშინის და სიხარული! ცხოვრება უნაყოფო, დამანგრეველი უდაბნოა და შენ მარტო ტენიანი, მწვანე ოაზისი ხარ
(But you were my consolation and joy! Life is a barren, destructive desert, and you alone are the moist, green oasis for the soul to seek refuge in)
ციტატა ხაზს უსვამს საყვარელი ადამიანის ღრმა ემოციურ მნიშვნელობას ცხოვრების შუაგულში. ცხოვრების, როგორც "უნაყოფო, დამანგრეველი უდაბნოს" გამოსახულება ნიშნავს ბრძოლებსა და გაპარტახებას, რომელიც შეიძლება აღმოჩნდეს, მკვეთრად განსხვავდება "ტენიანი, მწვანე ოაზისის" ცნება. ეს ოაზისი წარმოადგენს სიყვარულს, კომფორტს და სიხარულს, რაც მიგვითითებს იმაზე
ეს განწყობა ხაზს უსვამს რთულ პერიოდებში მეგობრობისა და ემოციური დახმარების მნიშვნელობას. საყვარელი ემსახურება როგორც ძალისა და იმედის წყაროს, რაც საშუალებას აძლევს პროტაგონისტი გაუძლოს იმ გამოწვევებს, რომლებიც ცხოვრებას წარმოადგენს. ასეთი ურთიერთობები ასახულია, როგორც აუცილებელი გონებრივი და სულიერი კეთილდღეობისთვის, არსებობის მკაცრი რეალობის გადაქცევა რაღაც ტარებად და თუნდაც ლამაზად.