ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22" პროტაგონისტი იღვიძებს დეზორიენტირებულად და განიცდის ზომიერ ტკივილს თავში. როდესაც ის თვალებს უხსნის, იგი უპირისპირდება ქაოტურ სამყაროს, რომელიც, მიუხედავად მისი არეულობისა, მოქმედებს საკუთარი წესებისა და წესრიგის მიხედვით. ეს კონტრასტი ხაზს უსვამს ომის აბსურდულობას და რეალობის სირთულეებს, როგორც ეს რომანში პერსონაჟების მიერ აღიქმება.
ეს გახსნის სცენა ადგენს ტონს დანარჩენი წიგნისათვის, რომელიც იკვლევს სიგიჟის თემებს და სამხედრო ბიუროკრატიის ალოგიკურ ბუნებას. ფრაზა ასახავს პროტაგონისტის ბრძოლას სამყაროში აზროვნების მოსაძებნად, რომელიც ირაციონალურია, რაც მიგვითითებს, რომ ქაოსის ფონზე, არსებობს წესრიგის უცნაური ფორმა, რომელიც მართავს მათ ცხოვრებას.