როგორ გავაფუჭე ეს ტარტარის ჰაერი!-როგორ გავაფუჭე ეს ტურბიკის დედამიწა!-ეს ჩვეულებრივი მაგისტრალი მთელ მონახულობამ და სლავური ქუსლებისა და ჩლიქების ნიშნით; და გამომიწოდა, რომ აღფრთოვანებული ვარ ზღვის დიდებით, რაც ჩანაწერების საშუალებას არ მისცემს.
(How I snuffed that Tartar air!--how I spurned that turnpike earth!--that common highway all over dented with the marks of slavish heels and hoofs; and turned me to admire the magnanimity of the sea which will permit no records.)
სპიკერი ასახავს თავისუფლებისა და სიმაღლის ღრმა გრძნობას, ხოლო მას ეწინააღმდეგება ყოველდღიური ცხოვრების სამყაროში, მჩაგვრელ ელემენტებთან. გამოსახულებები იწვევს ზიზღს ჩვეულებრივი სამყაროსთვის, რომელსაც წარმოდგენილია ხალხისა და ცხოველების აცვიათ "Turnpike Earth". ეს მკაცრი რეალობა სიმბოლოა ცხოვრების შეზღუდვებით, რომელიც გამოწვეულია შესაბამისობითა და საზოგადოებრივი მოლოდინებით.
ამის საპირისპიროდ, სპიკერი ხედავს სიმშვიდეს და შთაგონებას ზღვის უზომოდ და უდიდებულესობაში, რაც ადამიანის ნიშნებითა და ჩანაწერებით ხელუხლებელი რჩება. ზღვის ეს აღფრთოვანება ნიშნავს ავთენტურობასა და ბუნებას უფრო ღრმა კავშირს, რაც ხაზს უსვამს სპიკერის სურვილს, რომ თავი დააღწიოს ცივილიზაციის შეზღუდვებს და მოიცვას უფრო კეთილშობილური და გაუგებარი არსებობა.
