მთხრობელი გამოხატავს შოკს და აღფრთოვანებას იმის გამო, რომ ვინმეს ესმის "ნარნიას კუბის" მნიშვნელობა. ეს ტერმინი სიმბოლოა პირადი გაქცევა წარმოსახვაში და შემოქმედებითად, ვიდრე ფანტასტიკური მიწების პირდაპირი რწმენა. პერსონაჟებს შორის კავშირი გაღრმავებულია, რადგან მთხრობელი აცნობიერებს, რომ სხვა ადამიანი იზიარებს მადლიერებას ამ მეტაფორული თავშესაფრისთვის.
ამ მომენტში ხაზს უსვამს იმ მნიშვნელობას, რომ ადამიანი, რომელიც აღიარებს და პატივს სცემს ადამიანის შინაგან სამყაროს. ეს ასახავს ღრმა გაგებას იმის შესახებ, თუ როგორ შეიძლება ლიტერატურა განთავისუფლების საშუალებად იქცეს, რაც საშუალებას აძლევს ინდივიდებს შეისწავლონ თავიანთი აზრები და ოცნებები, ამასთანავე შეინარჩუნონ ძალაუფლება რეალობაზე.