არასოდეს ვყოფილვარ მუსიკოსებისთვის. მე ვიცი, რომ გოგოები გიჟდებიან ფრონტმენებზე, რომლებიც თვალებს ხუჭავენ, როცა მღერიან და თავებს აქნევენ, როცა დასარტყამი ატეხავენ, მაგრამ მე შანია ტვენს ვგავარ ამ ნივთებით: ეს ჩემზე დიდ შთაბეჭდილებას არ ახდენს. მე ჭკუას და ჭკუას ავიღებ მელოდიის ტარების უნარზე ნებისმიერ დღეს.
(I have never been one for musicians. I know girls are supposed to go crazy for frontmen who close their eyes when they sing and nod their heads when the drums kick in, but I'm like Shania Twain with that stuff: That don't impress me much. I'll take wit and brains over the ability to carry a tune any day.)
ეს ციტატა ხაზს უსვამს ინტელექტისა და პიროვნების უპირატესობას ზედაპირულ ნიჭზე ან ქარიზმაზე, რომელიც ხშირად ხაზს უსვამს მუსიკალურ ინდუსტრიაში. ის აპროტესტებს სტერეოტიპულ აღფრთოვანებას თვალწარმტაცი შესრულების მიმართ, რაც ვარაუდობს, რომ ავთენტური ჭკუა და ინტელექტი უფრო ღირებული თვისებებია. სპიკერის შედარება შანია ტვენთან ამატებს იუმორს და რელატიურობას, რაც ხაზს უსვამს არსსზე ფოკუსირებას და არა სტილს. ასეთი პერსპექტივა ხელს უწყობს პიროვნებებში სიღრმისა და ჭეშმარიტი თვისებების დაფასებას ზედაპირული გარეგნობისა და სპექტაკლების მიმართ.
