ციტატა ნათელს ჰფენს იმ რთულ გამოცდილებას, რომელსაც ბევრი ადამიანი ხვდება ინდოეთის პოლიციის განყოფილებებთან ურთიერთობისას. ასეთი გამოცდილება ხშირად მომდინარეობს სისტემური საკითხების, სოციალური აღქმებისა და პირადი შეხვედრების ერთობლიობიდან. პოლიციის განყოფილების მონახულებამ შეიძლება გამოიწვიოს შიშის, უმწეობის ან იმედგაცრუების გრძნობა, განსაკუთრებით მაშინ, თუ პროცესი აღიქმება როგორც კორუმპირებული, არაეფექტური ან დაშინება. აქ გადამწყვეტ როლს თამაშობს საზოგადოების ნდობა სამართალდამცავების მიმართ; თუ პოლიცია განიხილება როგორც მფარველი და არა მჩაგვრელი, გამოცდილება შეიძლება მნიშვნელოვნად განსხვავებული იყოს. თუმცა, ხშირ შემთხვევაში, შეიძლება იყოს გამჭვირვალობის ნაკლებობა, დროული დახმარება ან მგრძნობელობა მომჩივანთა მიმართ, რაც ამძაფრებს ნეგატიურ აღქმას. ამან შეიძლება ხელი შეუშალოს ადამიანებს მართლმსაჯულების ძიებაში ან დანაშაულის შესახებ შეტყობინებისგან, რაც საბოლოოდ არღვევს კანონის უზენაესობას. ამ აღქმის შეცვლა მოითხოვს ყოვლისმომცველ რეფორმებს - პოლიციელების მომზადებას თანაგრძნობით კომუნიკაციაში, ანგარიშვალდებულების უზრუნველყოფას და ყველა მოქალაქისთვის უფრო ხელმისაწვდომი, პატივისცემის მქონე გარემოს შექმნას. როდესაც სამართალდამცავი ორგანოები აღიქმება როგორც სამართლიანი და სანდო, ეს ხელს უწყობს საზოგადოების ნდობას და თანამშრომლობას. უფრო ფართო მასშტაბით, საზოგადოების დამოკიდებულებები და მედიის ასახვა ასევე გავლენას ახდენს ამ აღქმებზე. თუ გავრცელებულია კორუფციის ან გადაცდომის შესახებ ისტორიები, ისინი აძლიერებენ აზრს, რომ პოლიციის განყოფილებაში ვიზიტი უსიამოვნო ან საშიში გამოცდილებაა. ასეთ ინსტიტუტებში ნდობის ჩამოყალიბება გადამწყვეტია საზოგადოების პროგრესისთვის და ამ საკითხების მოგვარებამ შეიძლება მნიშვნელოვნად გააუმჯობესოს ინდივიდების ურთიერთქმედება და ინდოეთში მართლმსაჯულების აღსრულების პროცესი.