თავის წიგნში "აირჩიე", ფილიპ კ. დიკი იკვლევს სიგიჟის კონცეფციას ფსიქოლოგიის ობიექტივიდან, ვიდრე კანონიერად. იგი ხაზს უსვამს იმას, რომ ინდივიდებს კატეგორიულად, როგორც გიჟურად, ხშირად არ აქვთ სათანადო კავშირი რეალობასთან. ეს დაკვირვება ბადებს კითხვებს იმის შესახებ, თუ როგორ აღიქვამს საზოგადოება და ეპყრობა მათ, ვინც ფსიქიკური ჯანმრთელობის საკითხებს ებრძვის, მიგვითითებს იმაზე, რომ შეიძლება უფრო კრიტიკულად უნდა იქნას განხილული სისულელეებისა და სიგიჟის განმარტებები.
გარდა ამისა, დიკის შეხედულებები გულისხმობს ფართო დისკუსიას თავად რეალობის ბუნების შესახებ. როდესაც ადამიანი მიიჩნევა გიჟურად, მათ შეიძლება ჰქონდეთ განსხვავებული გაგება ან ინტერპრეტაცია თავიანთი გარემოთი, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს საზოგადოებრივი ნორმების გამოწვევა. ეს პერსპექტივა მკითხველს მოუწოდებს აისახონ თავიანთი რეალობის აღქმა და ფსიქიკური ჯანმრთელობის განსაზღვრაში არსებული სირთულეები სხვადასხვა კონტექსტში.
თავის წიგნში "აირჩიე", ფილიპ კ. დიკი იკვლევს სიგიჟის კონცეფციას ფსიქოლოგიის ობიექტივის მეშვეობით, ვიდრე კანონიერად. იგი ხაზს უსვამს იმას, რომ ინდივიდებს კატეგორიულად, როგორც გიჟურად, ხშირად არ აქვთ სათანადო კავშირი რეალობასთან. ეს დაკვირვება ბადებს კითხვებს იმის შესახებ, თუ როგორ აღიქვამს საზოგადოება და ეპყრობა მათ, ვინც ფსიქიკური ჯანმრთელობის საკითხებს ებრძვის, მიგვითითებს იმაზე, რომ შეიძლება უფრო კრიტიკულად გამოკვლევა დაგჭირდეს.
გარდა ამისა, დიკის შეხედულებები გულისხმობს ფართო დისკუსიას თავად რეალობის ბუნების შესახებ. როდესაც ადამიანი მიიჩნევა გიჟურად, მათ შეიძლება ჰქონდეთ განსხვავებული გაგება ან ინტერპრეტაცია თავიანთი გარემოთი, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს საზოგადოებრივი ნორმების გამოწვევა. ეს პერსპექტივა მკითხველს მოუწოდებს აისახოს რეალობის აღქმა და ფსიქიკური ჯანმრთელობის განსაზღვრაში ჩართული სირთულეები სხვადასხვა კონტექსტში.