სიმართლე ისაა, რომ ჯეიმსმა, ისევე როგორც სხვა დიდმა მწერალმა და მხატვარმა, შეარჩია საკუთარი ერთგულება და ეროვნება. მისი ნამდვილი ქვეყანა, მისი სახლი, წარმოსახვა იყო.
(The truth is that James, like many other great writers and artists, had chosen his own loyalties and nationality. His true country, his home, was that of the imagination.)
აზარ ნაფისის მოგონებაში "კითხულობს ლოლიტას თეირანში", იგი ასახავს პიროვნული იდენტურობისა და შემოქმედების არსს. იგი ვარაუდობს, რომ ისეთი ავტორები, როგორიცაა ჰენრი ჯეიმსი, პრიორიტეტულნი არიან თავიანთი კავშირების წარმოსახვაში ჩვეულებრივი ეროვნული ან კულტურული იდენტურობის შესახებ. ამ მწერლებისთვის, მათი ერთგულება ეკისრება შემოქმედების სფეროს, ვიდრე გეოგრაფიულ საზღვრებს.
ნაფისი ხაზს უსვამს, რომ ხელოვნებისა და ლიტერატურის სამყარო უზრუნველყოფს პლატფორმას, სადაც ინდივიდებს შეუძლიათ გადალახონ თავიანთი ფიზიკური გარემოთი. ეს ცნება ხაზს უსვამს უნივერსალურ ჭეშმარიტებას: ეს წარმოსახვა და მხატვრული გამოხატულება ქმნის კუთვნილების ღრმა გრძნობას, რომელიც გადალახავს ეროვნებას, რაც საშუალებას აძლევს მხატვრებს შექმნან საკუთარი პირადობა და ალიანსები თავიანთი ნაწარმოების ლანდშაფტში.