In zijn boek "Qashtamar" onderzoekt Naguib Mahfouz de ingewikkeldheden van menselijke emotie en de onvermijdelijke uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd. Hij suggereert dat zorgen, verdriet en woede integrale delen van het leven zijn waar we allemaal deel moeten uitmaken. Zijn doordachte perspectief benadrukt de universele strijd om door deze gevoelens te navigeren en de manieren waarop ze ons bestaan ​​vormen.

Mahfouz benadrukt het belang van coping-mechanismen, met name het gebruik van humor en luchthartigheid als een middel om met tegenspoed om te gaan. Door middel van komedie en anekdotes vinden individuen manieren om hun lasten te verlichten, met veerkracht en het vermogen van de menselijke geest om zich aan te passen. Zijn reflecties resoneren breed en herinneren ons eraan dat hoewel het leven gevuld is met moeilijkheden, gelach een noodzakelijke release en perspectief kan bieden.