Een grote roman verhoogt je zintuigen en gevoeligheid voor de complexiteit van het leven en van individuen, en voorkomt dat je de zelfgerechtigheid die moraliteit ziet in vaste formules over goed en kwaad.
(A great novel heightens your senses and sensitivity to the complexities of life and of individuals, and prevents you from the self-righteousness that sees morality in fixed formulas about good and evil.)
In "Lolita lezen in Teheran: A Memoir in Books", reflecteert Azar Nafisi op de kracht van literatuur, met name hoe een grote roman het begrip van het leven van de complexiteit van het leven kan verdiepen. Ze benadrukt dat dergelijke werken onze zintuigen aangaan en onze gevoeligheid verbeteren voor zowel de ingewikkeldheden van menselijke ervaring als de unieke kwaliteiten van individuen. Deze betrokkenheid bevordert een genuanceerder perspectief en ontleent ons weg van simplistische opvattingen over moraliteit die acties categoriseren als puur goed of slecht.
De inzichten van Nafisi suggereren dat literatuur dient als een essentieel hulpmiddel voor persoonlijke groei en een bron van empathie. Door onszelf onder te dompelen in romans, leren we verschillende gezichtspunten en de grijstinten te waarderen in morele dilemma's. Deze erkenning moedigt ons aan om het absolutistische denken te weerstaan en bevordert een meer medelevend wereldbeeld, waar begrip en gevoeligheid voorrang hebben op rigide morele oordelen.