Je leest Gatsby niet, zei ik, om te leren of overspel goed of slecht is, maar om te leren hoe gecompliceerde kwesties zoals overspel en trouw en huwelijk zijn. Een geweldige roman verhoogt je zintuigen en gevoeligheid voor de complexiteit van het leven en van individuen, en voorkomt dat je de zelfgerechtigheid ziet die moraliteit ziet in vaste formules over goed en kwaad.
(You don't read Gatsby, I said, to learn whether adultery is good or bad but to learn about how complicated issues such as adultery and fidelity and marriage are. A great novel heightens your senses and sensitivity to the complexities of life and of individuals, and prevents you from the self-righteousness that sees morality in fixed formulas about good and evil.)
In het memoires van Azar Nafisi, "Lolita lezen in Teheran", benadrukt ze dat literatuur, met name romans als "The Great Gatsby", dient om geen eenvoudige morele oordelen te bieden, maar om de ingewikkelde menselijke ervaringen rond thema's zoals overspel en trouw en trouw te verkennen. Door diep in te gaan op deze verhalen, kunnen lezers de genuanceerde realiteit van het leven en relaties beter waarderen in plaats van zich te houden aan rigide morele codes.
Nafisi betoogt dat grote literatuur ons begrip en emotionele gevoeligheid verrijkt en een diepgaand bewustzijn van menselijke complexiteit bevordert. Deze benadering stimuleert zelfreflectie en helpt individuen weg te gaan van simplistische opvattingen over moraliteit, waardoor een diepere betrokkenheid bij de ethische dilemma's in het echte leven mogelijk is.