Epictetus, een stoïcijnse filosoof, benadrukt het belang van persoonlijke integriteit en moreel leven wanneer ze worden geconfronteerd met vijandschap. Hij suggereert dat in plaats van wraak te zoeken of een slechte wil te herbergen, een persoon zich moet concentreren op het verbeteren van zijn eigen karakter en een deugdzaam leven leidt. Deze benadering betekent niet alleen de karaktersterkte, maar helpt ook bij het transformeren van iemands negatieve emoties naar vijanden.
Door te bepleiten dat men hun vijand moet rouwen door te streven naar adel, benadrukt Epictetus het stoïcijnse geloof in zelfbeheersing en deugd. Deze methode moedigt individuen aan om boven persoonlijke grieven uit te stijgen en een hogere morele standaard te bevorderen. Uiteindelijk is het goed leven in het licht van tegenspoed niet alleen voor zichzelf, maar weerspiegelt ook het idee dat ware grootheid van binnenuit komt.