Voor Epictetus worden alle externe gebeurtenissen bepaald door het lot en zijn we dus buiten onze controle, maar we kunnen accepteren wat er rustig en verdomd gebeurt. Individuen zijn echter verantwoordelijk voor hun eigen acties die ze kunnen onderzoeken en beheersen door rigoureuze zelfdiscipline. Lijden komt voort uit het proberen te beheersen wat oncontroleerbaar is, of door te verwaarlozen wat er binnen onze macht is. Als onderdeel van de universele stad die het universum is, hebben mensen een zorgplicht voor alle medemensen. De persoon die deze voorschriften volgde, zou geluk bereiken.
(To Epictetus, all external events are determined by fate, and are thus beyond our control, but we can accept whatever happens calmly and dispassionately. Individuals, however, are responsible for their own actions which they can examine and control through rigorous self-discipline. Suffering arises from trying to control what is uncontrollable, or from neglecting what is within our power. As part of the universal city that is the universe, human beings have a duty of care to all fellow humans. The person who followed these precepts would achieve happiness.)
Epictetus leert dat hoewel externe gebeurtenissen vooraf worden bepaald door het lot en buiten onze invloed, we kunnen kiezen hoe we erop kunnen reageren. Hij benadrukt het belang van het handhaven van een kalme en dempende houding ten opzichte van de gebeurtenissen van het leven. Individuen hebben daarentegen de verantwoordelijkheid voor hun eigen acties, die ze kunnen reguleren door zelfdiscipline en introspectie. Dit begrip helpt het lijden te verminderen, omdat het voortkomt uit een poging om het oncontroleerbare te beheersen of te negeren wat we daadwerkelijk kunnen veranderen.
Hij pleit ook voor een plichtsgevoel jegens medemensen als onderdeel van het onderling verbonden universum. Door zich te houden aan deze principes van acceptatie en zelfbeheersing, kunnen individuen werken aan het bereiken van echt geluk. Uiteindelijk inspireert Epictetus lezers om zich te concentreren op hun innerlijke leven, terwijl ze positief bijdragen aan de collectieve menselijke ervaring.