Epictetus leert dat hoewel externe gebeurtenissen vooraf worden bepaald door het lot en buiten onze invloed, we kunnen kiezen hoe we erop kunnen reageren. Hij benadrukt het belang van het handhaven van een kalme en dempende houding ten opzichte van de gebeurtenissen van het leven. Individuen hebben daarentegen de verantwoordelijkheid voor hun eigen acties, die ze kunnen reguleren door zelfdiscipline en introspectie. Dit begrip helpt het lijden te verminderen, omdat het voortkomt uit een poging om het oncontroleerbare te beheersen of te negeren wat we daadwerkelijk kunnen veranderen.

Hij pleit ook voor een plichtsgevoel jegens medemensen als onderdeel van het onderling verbonden universum. Door zich te houden aan deze principes van acceptatie en zelfbeheersing, kunnen individuen werken aan het bereiken van echt geluk. Uiteindelijk inspireert Epictetus lezers om zich te concentreren op hun innerlijke leven, terwijl ze positief bijdragen aan de collectieve menselijke ervaring.