In die tijd had ze de sjaal gedragen als een bewijs van haar geloof. Haar beslissing was een vrijwillige daad. Toen de revolutie de sjaal op anderen dwong, werd haar actie zinloos.
(At that time, she had worn the scarf as a testament to her faith. Her decision was a voluntary act. When the revolution forced the scarf on others, her action became meaningless.)
De passage reflecteert op de transformatie van de keuze van een vrouw om een sjaal te dragen als een symbool van haar geloof. Aanvankelijk was deze daad een persoonlijke en vrijwillige uitdrukking van haar overtuigingen, die haar toewijding aan haar waarden en identiteit vertegenwoordigde. Het was een keuze gemaakt van overtuiging en vrijheid.
Met het begin van de revolutie werd de sjaal echter, ooit een zinvolle keuze, voor velen verplicht, waardoor zijn persoonlijke betekenis werd weggenomen. Deze verschuiving benadrukt hoe politieke veranderingen persoonlijke uitdrukkingen kunnen veranderen in symbolen van onderdrukking, waardoor de oorspronkelijke intentie achter dergelijke handelingen zinloos wordt.