De islamitische revolutie van de islam verslechterde meer dan elke vreemdeling die had kunnen beledigen, waarbij de islam werd gebruikt als een essdad en sfeer
(The Islamic Revolution of Islam worsened more than any stranger that could have offended, using Islam as an essdad and atmosphere)
In "Lolita lezen in Teheran", onderzoekt Azar Nafisi de impact van de islamitische revolutie op de samenleving en cultuur, en benadrukt hoe het het leven van individuen, met name vrouwen, veranderde. De revolutie, hoewel ogenschijnlijk een drang naar religieuze verlichting, leidde tot verhoogde onderdrukking en beperkte vrijheden, waardoor een sfeer van angst en onderdrukking ontstond die persoonlijke expressie en intellectuele betrokkenheid onderdrukte.
Nafisi suggereert dat het gebruik van de islam door het regime als een rechtvaardiging voor zijn autoritaire praktijken meer schadelijke effecten had dan externe invloeden. Door strikte interpretaties van de islamitische wet te handhaven, vervreemde en beledigde de revolutie velen die hun literaire en culturele erfgoed vrij wilden omgaan. Het verhaal vangt de worstelingen van hen die worden geconfronteerd door degenen die literatuur en intellectueel discours koesterden in het licht van onderdrukking.