Elk sprookje biedt het potentieel om de huidige grenzen te overtreffen, dus in zekere zin biedt het sprookje je vrijheden die de realiteit ontkent.
(Every fairy tale offers the potential to surpass present limits, so in a sense the fairy tale offers you freedoms that reality denies.)
In het memoires van Azar Nafisi, "Lolita lezen in Teheran", onderzoekt ze hoe sprookjes de macht hebben om de beperkingen van de werkelijkheid te overstijgen. Deze verhalen bieden een ontsnapping en een gevoel van vrijheid, waardoor lezers levens kunnen voorstellen buiten hun huidige omstandigheden. Nafisi suggereert dat sprookjes individuen inspireren om zich mogelijkheden voor te stellen die hun dagelijks leven mogelijk niet biedt, waardoor ze een gevoel van bevrijding geven van maatschappelijke normen en uitdagingen.
Door haar reflecties op literatuur en het belang van het vertellen van verhalen benadrukt Nafisi hoe deze verhalen individuen kunnen in staat stellen de beperkingen door hun omgevingen te doorbreken. Ze beweert dat sprookjes, in hun betovering en morele lessen, mensen uitnodigen om te dromen en autonomie te zoeken in een wereld die vaak beperkend lijkt. Een dergelijke literatuur stimuleert de verkenning van persoonlijke identiteit en het nastreven van ambities in het licht van tegenspoed.