Fictie is een tegengif, een herinnering aan de kracht van individuele keuze. Elke roman heeft in de kern een keuze door ten minste een van zijn hoofdrolspelers, waardoor de lezer eraan wordt herinnerd dat ze kan kiezen om haar eigen persoon te zijn, om tegen te gaan wat haar ouders of samenleving of de staat haar vertellen te doen en de zwakke maar essentiële beat van haar eigen hart te volgen.
(Fiction is an antidote, a reminder of the power of individual choice. Every novel has at its core a choice by at least one of its protagonists, reminding the reader that she can choose to be her own person, to go against what her parents or society or the state tell her to do and follow the faint but essential beat of her own heart.)
In "The Republic of Imagination" benadrukt Azar Nafisi de transformerende kracht van fictie bij het vormgeven van individuele identiteit en het aanmoedigen van persoonlijke keuzevrijheid. Door de verhalen van verschillende protagonisten zijn lezers getuige van de cruciale momenten waarop personages belangrijke keuzes maken die hun paden bepalen. Dit reflecterende proces benadrukt dat de diepgaande vaardigheidsliteratuur lezers moet inspireren om maatschappelijke normen in twijfel te trekken en hun eigen identiteit te laten gelden.
De bewering van Nafisi dat fictie als tegengif dient, suggereert dat het aangaan van verhalen individuen in staat stelt hun vermogen tot besluitvorming te herkennen. Elke roman illustreert het belang van het volgen van de eigen verlangens en instincten, vaak in weerwil van externe druk. Uiteindelijk stelt Nafisi's verkenning van vrijheid door keuze in literatuur lezers in staat om hun uniciteit te omarmen en hun leven te navigeren volgens hun authentieke zelf.