In het laatste deel van haar leven woonde de moeder van de auteur in een verpleeghuis genaamd Chateins in St. Louis. Deze periode werd gekenmerkt door een gevoel van verlies en reflectie terwijl de auteur worstelde met hun relatie en de veranderingen die gepaard gaan met veroudering. Het benadrukt de emotionele strijd die veel gezicht hebben wanneer ze worden geconfronteerd met de afnemende gezondheid van een geliefde.
Zes maanden voorafgaand aan haar overlijden stuurde de auteur zijn moeder een moederdagkaart, die een sentimenteel en overdreven sentimenteel gedicht bevatte waardoor hij zich enigszins schuldig voelde. Dit moment omvat de complexiteit van familiale liefde, spijt en de bitterzoete aard van herinneringen gevormd in moeilijke tijden.