Hij ging naar de kast waar hij de resterende bezittingen van Eddie had opgeslagen. Er was, zoals hij zich had herinnerd, een spijkerbroek, en hij haalde deze eruit en ontvouwde ze. Ze waren bedroefd, maar niet meer dan nieuwe jeans waren tegenwoordig en ze leken te passen. William onderzocht zichzelf in de spiegel; De jeans trok tien jaar af, dacht hij, mogelijk meer, en ze waren perfect met de blazer. Dit was de essentie van casual slim, hij dacht dat dat vage concept dat je in staat stelde om iets te dragen zolang je eruitzag alsof je op zijn minst wat moeite had gedaan. Hij kon zijn hoofd omhoog houden in elk bedrijf in een outfit als deze.

(He went to the cupboard where he had stored Eddie's remaining possessions. There was, as he had remembered, a pair of jeans, and he took these out and unfolded them. They were distressed, but no more so than new jeans were these days, and they appeared to fit. William examined himself in the mirror; the jeans took off ten years, he thought, possibly more, and they were perfect with the blazer. This was the very essence of casual smart, he thought-that vague concept that allowed you to wear anything as long as you looked as if you had at least made some effort. He could hold up his head in any company in an outfit like this.)

door Alexander McCall Smith
(0 Recensies)

In de passage reflecteert William over de overblijfselen van Eddie's bezittingen die hij in een kast heeft opgeslagen. Hij vindt een verontruste jeans die, ondanks hun slijtage, perfect lijken te passen en hem een ​​jeugdige uitstraling geven. Terwijl hij zichzelf in de spiegel onderzoekt, erkent hij hoe de jeans, in combinatie met een blazer, het ideaal van 'casual smart' belichaamt. Deze outfit geeft hem vertrouwen, wat suggereert dat men gepolijst kan lijken en met minimale inspanning kan verschijnen, een gevoel van stijl en zelfverzekerdheid overbrengen.

De jeans symboliseert een evenwicht tussen comfort en verfijning, waardoor William zich in verschillende sociale situaties presentabel kan voelen. Hij waardeert de manier waarop zijn uiterlijk wordt getransformeerd door deze eenvoudige maar strategische kledingkeuze. Uiteindelijk legt de passage het idee vast dat mode het zelfgevoel kan verbeteren, waardoor ze zich in staat en klaar zijn om met de wereld om hen heen in contact te komen.

Stats

Categorieën
Votes
0
Page views
78
Update
januari 23, 2025

Rate the Quote

Commentaar en beoordeling toevoegen

Gebruikersrecensies

Gebaseerd op 0 recensies
5 ster
0
4 ster
0
3 ster
0
2 ster
0
1 ster
0
Commentaar en beoordeling toevoegen
We zullen uw e-mailadres nooit met iemand anders delen.
Meer bekijken »

Other quotes in The Dog who Came in from the Cold

Meer bekijken »

Popular quotes

Taffy. Hij denkt aan Taffy. Hij denkt dat het nu zijn tanden eruit zou halen, maar hij zou het hoe dan ook eten, als het betekende dat het met haar zou eten.
door Mitch Albom
Kleine steden zijn als metronomen; Met de minste film verandert de beat.
door Mitch Albom
Kijk, als je zegt dat de wetenschap uiteindelijk zal bewijzen dat er geen God bestaat, moet ik daarover van mening verschillen. Hoe klein ze het ook terugbrengen, tot een kikkervisje, tot een atoom, er is altijd wel iets dat ze niet kunnen verklaren, iets waardoor het uiteindelijk allemaal is ontstaan. En hoe ver ze ook proberen de andere kant op te gaan – om het leven te verlengen, met de genen te spelen, dit te klonen, dat te klonen, honderdvijftig te worden – op een gegeven moment is het leven voorbij. En wat gebeurt er dan? Wanneer het leven ten einde komt? Ik haalde mijn schouders op. Zie je? Hij leunde achterover. Hij glimlachte. Als je aan het einde komt, begint God daar.
door Mitch Albom
Je zegt dat je had moeten overleden in plaats van mij. Maar tijdens mijn tijd op aarde stierven mensen ook in plaats van mij. Het gebeurt elke dag. Wanneer de bliksem een ​​minuut nadat je weg bent, of een vliegtuig crasht waar je misschien op bent geweest. Wanneer uw collega ziek wordt en u niet doet. We denken dat zulke dingen willekeurig zijn. Maar er is een evenwicht aan alles. De ene verwelkt, de andere groeit. Geboorte en dood maken deel uit van een geheel.
door Mitch Albom
We krijgen zoveel levens tussen geboorte en dood. Een leven om een ​​kind te zijn. Een leven om volwassen te worden. Een leven om te dwalen, te vestigen, verliefd te worden, ouder te worden, onze belofte te testen, onze sterfelijkheid te realiseren-en in sommige gelukkige gevallen om iets te doen na die realisatie.
door Mitch Albom
De non zei: Ik kan de taal vergeven. Ik weet niet zeker of ik het kan vergeven dat je een obsceen gebaar naar je moeder maakt. Je moet haar kennen, zei Holland. Als je haar kende, zou je haar ook de vinger geven.
door John Sandford
Er is gelogen', zegt mama, terwijl ze de envelop uit haar handtas haalt waarop ze de aanwijzingen heeft geschreven, 'wat niet klopt, en er is sprake van het creëren van de juiste indruk, wat nodig is.
door David Mitchell
Ik heb de neiging zenuwachtig te worden bij het zien van dreigende problemen. Naarmate het gevaar dichterbij komt, word ik minder nerveus. Als het gevaar nabij is, zwel ik van felheid. Terwijl ik met mijn aanvaller worstel, ben ik zonder angst en vecht ik tot de finish zonder dat ik aan blessures denk.
door Jean Sasson
Maar een inktpenseel, denkt ze, is een loper voor de geest van een gevangene.
door David Mitchell
Onbeperkte macht in de handen van beperkte mensen leidt altijd tot wreedheid.
door David Mitchell