Ik denk dat als je iemand leuk vindt die je hem moet vertellen. Het is misschien beschamend om het te zeggen, maar je zult er nooit spijt van krijgen dat je opduikt. Ik weet uit persoonlijke ervaring echter dat je een meisje niet moet blijven vertellen dat je haar leuk vindt nadat ze je vertelt dat ze er niet van houdt. Je moet ook niet op je fiets bij haar huis blijven rijden.
(I think if you like somebody you have to tell them. It might be embarrassing to say it, but you will never regret stepping up. I know from personal experience, however, that you should not keep telling a girl that you like her after she tells you she isn't into it. You should not keep riding your bike by her house either.)
In "Blue Like Jazz" benadrukt Donald Miller het belang van het uiten van gevoelens aan iemand die je leuk vindt. Hij suggereert dat hoewel het ongemakkelijk kan zijn om je gevoelens te bekennen, de spijt van het niet zo ver weegt tegen het ongemak. Die gedurfde stap kan leiden tot persoonlijke groei en duidelijkere relaties.
Miller waarschuwt echter ook tegen over-per-persistentie wanneer de gevoelens niet worden beantwoord. Hij deelt dat zodra een meisje duidelijk maakt dat ze niet geïnteresseerd is, het het beste is om haar grenzen te respecteren in plaats van haar voortdurend te achtervolgen, omdat dit kan leiden tot ongemak voor beide partijen. Begrijpen wanneer een stap terug te doen is even belangrijk in de reis van relaties.