Ik was aan het skateboarden op de dijk en verloor mijn randen, zei ze. Was je aan het skateboarden? Ze draaide zich om, keek hem aan en schudde geërgerd haar hoofd: Nee, jij sukkel, ik viel. Op het ijs. Op de stoep. Zoals oude mensen dat doen. Vergilius: O. Ze schudde opnieuw haar hoofd. Jezus huilde.
(I was skateboarding on the levee and lost my edges, she said. You were skateboarding? She turned and looked at him and shook her head in exasperation: No, you dummy, I fell. On the ice. On the sidewalk. Like old people do. Virgil: Oh. She shook her head again. Jesus wept.)
In het boek "Deadline" van John Sandford vertelt een personage over een ongeluk tijdens het skateboarden op een met ijs bedekte dijk. Ze maakt haar metgezel op humoristische wijze duidelijk dat ze, in plaats van gracieus te schaatsen, uiteindelijk viel, waarbij ze haar tegenslag vergelijkt met de onhandigheid die vaak wordt geassocieerd met oudere mensen. Haar frustratie is duidelijk als ze de realiteit van haar val probeert over te brengen, in contrast met de verwachting van vaardig skateboarden.
De interactie benadrukt een mix van humor en realisme, aangezien Virgil, het personage met wie ze spreekt, haar situatie aanvankelijk verkeerd begrijpt. Het herhaalde hoofdschudden en de zinsnede 'Jezus huilde' illustreren haar ergernis over het misverstand. Dit moment dient om de karakterdynamiek en de luchtige maar toch herkenbare uitdagingen in het dagelijks leven te laten zien.