In Parijs kunnen restaurants in Parijs daadwerkelijk een soort winterslaap gaan en in een nieuwe generatie ontwaken: Lapérouse, de beroemde chique negentiende-eeuwse plek, heeft, na een lange reeks over het hoofd gezien, gewoon weer tot leven te komen en is een goed Plaats weer om te eten. Als je de biografie van Olivier Todd van Camus leest, ontdek je dat de plaatsen waar Camus in de veertig ging eten {Aux Charpentiers, Le Petit St. Benoît, Aux Assassins} zijn plaatsen waar je vanavond kunt eten. Sommige gewrichten van Liebling zijn ook nog steeds in zaken: de Beaux-Arts, de Pierre à la Place Gaillon, de Closerie des Lilas.
(In Paris restaurants can actually go into a kind of hibernation for years and awaken in a new generation: Lapérouse, the famous swanky nineteenth-century spot, has, after a long stretch of being overlooked, just come back to life, and is a good place to eat again. Reading Olivier Todd's biography of Camus, you discover that the places where Camus went to dinner in the forties {Aux Charpentiers, Le Petit St. Benoît, Aux Assassins} are places where you can go to dinner tonight. Some of Liebling's joints are still in business too: the Beaux-Arts, the Pierre à la Place Gaillon, the Closerie des Lilas.)
In Parijs kunnen bepaalde restaurants gedurende langere periodes gesloten blijven, alleen om later te heropenen, verjongd voor een nieuwe generatie diners. Een voorbeeld is Lapérouse, een eens populair etablissement uit de negentiende eeuw, die zijn status als een wenselijke eetbestemming heeft herwonnen nadat hij enigszins is verwaarloosd. Deze revivalcyclus benadrukt het unieke culinaire landschap van de stad, waar geschiedenis en moderniteit elkaar kruisen.
De blijvende erfenis van Parijse dineren is ook te zien door de lens van literaire figuren zoals Albert Camus. In de biografie van Olivier Todd van Camus ontdekken lezers dat verschillende eetgelegenheden die hij in de jaren veertig bezocht, waaronder Aux Charpentiers en Le Petit St. Benoît, nog steeds klanten dienen. Evenzo zijn verschillende vestigingen genoemd door schrijver A.J. Liebling, net als de dichterse des Lilas, blijven gedijen, met de blijvende aantrekkingskracht en culturele rijkdom van de restaurantscene van Parijs.