In "Paris to the Moon" staat Adam Gopnik de Franse en Amerikaanse perspectieven op verantwoordelijkheid en fout. Hij suggereert dat de Franse fouten als extern beschouwen en ze aan anderen of verre oorzaken toeschrijven. Dit perspectief bevordert een bepaalde afstand van persoonlijke verantwoordelijkheid en benadrukt de complexiteit van menselijke interacties.

Aan de andere kant geloven Amerikanen de neiging dat er geen afstand is tussen individuen, waardoor ze fouten als louter misverstanden hebben afgewezen. Deze overtuiging impliceert een meer eenvoudige benadering van communicatie, waarbij problemen worden gezien als gemakkelijk oplosbaar door een duidelijkere dialoog, wat vaak een vertrouwen weerspiegelt in het overwinnen van obstakels door inspanning en duidelijkheid.