Het versloeg hem dat iedereen ooit zo'n resultaat kon opleveren als ze het hartzeer van de familie van het slachtoffer wisten of konden voorstellen. Natuurlijk hadden de mensen die deze dingen deden meestal een tekort aan morele verbeelding-ze konden niet zien hoe het zou zijn omdat ze gewoon het vermogen misten om dit te doen.
(It defeated him that anybody could ever bring such a result about if they knew, or could imagine, the heartbreak of the victim's family. Of course the people who did these things were usually deficient in moral imagination-they could not see what it would be like because they simply lacked the capacity to do so.)
In "The Department of Sensitive Crimes", onderzoekt Alexander McCall Smith de huiveringwekkende ontkoppeling tussen daders van misdaad en de emotionele angst die ze veroorzaken voor families van slachtoffers. De hoofdrolspeler worstelt met de verontrustende realiteit dat individuen die schadelijke handelingen plegen vaak de morele verbeelding missen om het lijden te begrijpen dat ze toebrengen. Dit tekort stelt hen in staat om te handelen zonder een volledig begrip van de gevolgen van hun acties.
Deze reflectie roept vragen op over empathie en verantwoording, wat suggereert dat een dieper bewustzijn van de menselijke ervaring zinloze gewelddaden zou kunnen afschrikken. De auteur illustreert aangrijpend hoe het onvermogen om zich in te leven niet alleen de directe slachtoffers beïnvloedt, maar ook een breder maatschappelijk falen benadrukt om de fijne kneepjes van menselijke emoties en relaties te waarderen.