De Duitsers hadden een woord voor alles-een woord dat zeer gefocust, zeer specifiek zou kunnen zijn, omdat het kon worden geconstrueerd voor een precieze reeks omstandigheden. Ze hadden zelfs een woord, zo werd gezegd, want het gevoel van afgunst ervaren wanneer men de smakelijke gerechten door anderen in een restaurant ziet en het is te laat om de eigen bestelling te veranderen. , Maaltijdfense, ze geloofde dat dit het woord was-als het überhaupt bestond. ... zou heel goed kunnen aanslaan, omdat velen zeker dat soort afgunst hebben gevoeld als de ober de gerechten van anderen draagt, prachtig verleidelijk, langs hun eigen tafel ...
(The Germans had a word for everything-a word that could be very focused, very specific, because it could be constructed for a precise set of circumstances. They even had a word, it was said, for the feeling of envy experienced when one sees the tasty dishes ordered by others in a restaurant and it is too late to change one's own order. , meal envy, she believed that was the word-if it existed at all. ... could well catch on because many are bound to have felt that sort of envy as the waiter carries the dishes of others, gorgeously tantalising, past their own table....)
Het verhaal benadrukt het vermogen van de unieke Duitse taal om specifieke emoties en situaties over te brengen door zijn vocabulaire. Een aangrijpend voorbeeld dat wordt besproken, is het concept van 'maaltijd afgunst', dat het gevoel van jaloezie vastlegt wanneer iemand de heerlijke maaltijden door anderen ziet, zich realiseert dat het te laat is om hun eigen keuze aan te passen. Dit idee resoneert met veel mensen, omdat het scenario van...