Het is drie uur op een zondagmiddag en 105 ° en de lucht zo dik met smog dat de stoffige palmbomen opdoemen met een plotseling en vrij aantrekkelijk mysterie.
(It is three o'clock on a Sunday afternoon and 105° and the air so thick with smog that the dusty palm trees loom up with a sudden and rather attractive mystery.)
In Joan Didion's 'slungelt richting Bethlehem', legt de auteur een levendige scène vast die de onderdrukkende hitte van een zondagmiddag benadrukt. Om drie uur stijgt de temperatuur tot 105 ° F, waardoor een atmosfeer ontstaat die verstikt en dicht aanvoelt vanwege de smog. Deze beschrijving stelt niet alleen het fysieke stadium in, maar roept ook een gevoel van onbehagen en betovering op, omdat zelfs de stoffige palmbomen een enigmatische kwaliteit aannemen temidden van de harde omgeving.
De beelden van Didion trekt lezers in de ervaring van een landschap in Californië, waar de hitte en vervuiling een surrealistische achtergrond creëren. De combinatie van ongemak en schoonheid in haar schrijven weerspiegelt de complexiteit van het leven in de regio in die tijd. Deze scène omvat de desoriëntatie en de allure van een wereld die zowel vertrouwd als toch verontrustend is, waardoor het unieke karakter van de omgeving die ze onderzoekt, verlicht.