Noch begrijpt hij dat wanneer we het hebben over verkoopleasebacks en voorrangstoornissen, we in code praten over de dingen die we het leukst vinden, de gele velden en de katoenwoods en de rivieren stijgen en vallen en de bergwegen sluiten wanneer de zware sneeuw binnenkomt. We missen elkaars punten, hebben een andere drankje en beschouwen het vuur.
(Nor does he understand that when we talk about sale-leasebacks and right-of-way condemnations we are talking in code about the things we like best, the yellow fields and the cottonwoods and the rivers rising and falling and the mountain roads closing when the heavy snow comes in. We miss each other's points, have another drink and regard the fire.)
In deze passage reflecteert Didion op de onderliggende betekenissen achter technische termen zoals verkoopleasebacks en voorrangstoornissen. Deze zinnen dienen als een gevel voor diepere emoties en verbindingen met de natuur, zoals voorliefde voor gouden velden, cottonwood -bomen en het veranderende landschap gekenmerkt door rivieren en seizoensgebonden weer. De complexiteit van het leven leidt vaak tot misverstanden bij mensen, waardoor een barrière voor echte communicatie ontstaat.
Terwijl ze een drankje delen en het vuur overwegen, is er een gevoel van nostalgie en verlangen naar eenvoudiger tijden en een dieper begrip van elkaar. Dit illustreert hoe individuen moeite kunnen hebben om op een diepgaand niveau verbinding te maken, en geven er de voorkeur aan om gesprekken op oppervlakte-niveau te voeren die de rijkdom van hun gedeelde ervaringen en omgeving over het hoofd zien.