Epictetus, in zijn werk 'de gouden uitspraken van Epictetus', benadrukt de waarde van stilte en beknoptheid in communicatie. Hij suggereert dat het handhaven van stilte onze standaardbenadering moet zijn, waardoor individuen alleen moeten spreken wanneer dat nodig is en dit beknopt te doen. Dit perspectief bevordert mindfulness in onze spraak, en moedigt attentheid aan over impulsiviteit aan.

Deze leer weerspiegelt een breder filosofisch principe waarbij de kwaliteit van onze woorden prioriteit krijgt boven kwantiteit. Door te pleiten voor een ingetogen en opzettelijke manier van spreken, benadrukt Epictetus het idee dat wijze communicatie kan leiden tot dieper begrip en persoonlijke groei.