De tekst bespreekt het contrast tussen geïdealiseerde overheidssystemen die mensen zich voorstellen en de realiteit van menselijk gedrag. Het suggereert dat de mensheid vaak aanzienlijk afwijkt van hoe zij idealiter zou moeten opereren. Degenen die de huidige stand van zaken verruilen voor onbereikbare idealen kunnen uiteindelijk met mislukking te maken krijgen. Dit perspectief benadrukt de uitdagingen van het streven naar goedheid in een wereld vol individuen die in strijd met dergelijke idealen handelen.

Kardinaal Pole's veroordeling van Machiavelli als de "duivelsapostel" benadrukt de spanning tussen filosofische idealen en praktisch bestuur. Het onderstreept de overtuiging dat het nastreven van deugd vaak tot ondergang leidt in een onvolmaakte wereld, waar velen niet dezelfde morele aspiraties hebben. Dit weerspiegelt een breder commentaar op de menselijke natuur en de complexiteit die inherent is aan het politieke denken.