Dit is wat Teheran echt voor mij betekent: de afwezigheid ervan lijkt reëler en diepgaand dan zijn aanwezigheid
(This is what Tehran truly means to me: its absence seems more real and profound than its presence)
In haar memoires 'Lolita lezen in Teheran', onderzoekt Azar Nafisi de diepe emotionele connectie die ze heeft met haar thuisland, Teheran. De afwezigheid van de stad heeft haar diep gevolgen, wat suggereert dat verlies en nostalgie vaak de herinneringen aan aanwezigheid overschaduwen. Dit sentiment legt de essentie van haar ervaringen vast en illustreert hoe lang naar wat ooit was, de identiteit en het perspectief kan vormen.
De reflecties van Nafisi onthullen dat Teheran meer vertegenwoordigt dan alleen een fysieke locatie; Het belichaamt persoonlijke geschiedenis, cultuur en de complexiteit van het leven onder onderdrukkende regimes. Tijdens haar literaire reis weeft ze thema's van liefde, verlies en de betekenis van literatuur als weerstandsmiddelen, en benadrukt hoe afwezigheid sterkere gevoelens kan oproepen dan louter aanwezig.