No Oxford Don werd vergeven voor het schrijven van boeken buiten zijn vakgebied, onderscheidend voor detectiveverhalen die Dons, net als iedereen, lezen wanneer ze met de griep zijn. Maar het werd als onvergeeflijk beschouwd dat Lewis internationale bestsellers schreef, en erger nog dat velen van religieuze aard waren. Lewis
(No Oxford don was forgiven for writing books outside his field of study-except for detective stories which dons, like everyone else, read when they are down with the 'flu. But it was considered unforgivable that Lewis wrote international best-sellers, and worse still that many were of a religious nature. Lewis)
De fragment benadrukt de rigide verwachtingen waarmee academische cijfers, met name Oxford Dons, worden geconfronteerd met betrekking tot hun wetenschappelijke output. Schrijven buiten een aangewezen discipline werd over het algemeen afgekeurd, met uitzondering van detective -fictie die een universele aantrekkingskracht leek te hebben, vooral in tijden van ziekte. C. S. Lewis werd echter geconfronteerd met harde kritiek, niet alleen voor het schrijven van internationale bestsellers, maar ook voor het aanpakken van religieuze thema's in zijn werken, die als bijzonder problematisch werden beschouwd.
Deze kritiek weerspiegelt een bredere spanning tussen academische integriteit en creatieve expressie, met name op het gebied van literatuur die kruist met geloof. De analyse van Diana Pavlac Glyer in "Bandersnatch: C. S. Lewis, J. R. R. Tolkien en de creatieve samenwerking van de Inklings" illustreert hoe Lewis 'uiteenlopende geschriften conventionele normen en de verwachtingen van zijn tijd van zijn tijd betwisten. Zijn vermogen om te resoneren met een breed publiek door zijn fictie irriteerde vooral zijn collega's, waardoor de complexiteit van creativiteit in academische kringen wordt belicht.