Men kan de claim van James geloven op een "verbeelding van een ramp"; Zoveel van zijn hoofdrolspelers zijn uiteindelijk ongelukkig, en toch geeft hij ze een uitstraling van de overwinning. Het is omdat deze personages afhankelijk zijn van zo'n hoge graad van hun eigen gevoel van integriteit dat de overwinning niets met geluk te maken heeft. Het heeft meer te maken met een bezinking in zichzelf, een beweging naar binnen die hen heel maakt.
(One can believe James's claim to an "imagination of disaster"; so many of his protagonists are unhappy in the end, and yet he gives them an aura of victory. It is because these characters depend on such high degree on their own sense of integrity that for them, victory has nothing to do with happiness. It has more to do with a settling within oneself, a movement inward that makes them whole.)
Azar Nafisi suggereert dat de hoofdrolspelers van James vaak voor aanzienlijke worstelingen ondervinden en ongelukkig worden, wat een terugkerend thema van een ramp in zijn verhalen benadrukt. Ondanks hun gebrek aan conventionele succes, stralen deze personages echter een gevoel van overwinning uit. Deze paradox komt voort uit hun diepe afhankelijkheid van hun eigen integriteit, waardoor ze een vorm van triomf kunnen ervaren die louter geluk overstijgt.
Voor deze personages gaat de overwinning niet over externe prestaties of jubelende resultaten, maar eerder over een interne reis naar zelfacceptatie en heelheid. Deze beweging betekent naar binnen dat ware vervulling komt van het afstemmen op iemands waarden en zelfgevoel, in plaats van maatschappelijke maatregelen van succes of plezier.