Bij het onderzoeken van onze culturele relatie met voedsel, is het duidelijk dat we het niet alleen als onderhoud zien, maar ook als een vat voor spirituele betekenis. Er zijn echter specifieke redenen die worden geaccepteerd of afgewezen als het gaat om het onthouden van bepaalde voedingsmiddelen. Hoewel zorgen als milieu -impact of werknemersuitbuiting vaak worden afgewezen, vinden argumenten geworteld in religieuze teksten meer acceptatie bij individuen.

Dit benadrukt een selectieve benadering van spiritualiteit in voedselkeuzes, waarbij persoonlijke overtuigingen voorrang hebben op bredere ethische overwegingen. De acceptatie van religieuze verboden contrasteert scherp met de afwijzing van seculiere morele argumenten, wat suggereert dat ons culturele verhaal rond voedsel diep verweven is met gevestigde overtuigingen in plaats van een allesomvattend ethisch kader.