Word nu wakker, kijk levend, want hier is een vrije dag om de schepping te prijzen: de kalkoen, de pompoen en de maïs, deze dingen die zonnen en dronken zonnen, gras, modder en regen, en vervolgens in de verkortingsdagen hun leven neergelegd voor ons welzijn en verder besloten. Er is het wonder voor jou, het absolute offer dat nog steeds zaad tegenhoudt: een kiem van belofte om de hele zaak opnieuw te doen, een andere keer. . . Thanksgiving is het verjaardagsfeestje van Creation. Lofoogst, een pauze en zucht op de adem van onsterfelijkheid.
(Wake up now, look alive, for here is a day off work just to praise Creation: the turkey, the squash, and the corn, these things that ate and drank sunshine, grass, mud, and rain, and then in the shortening days laid down their lives for our welfare and onward resolve. There's the miracle for you, the absolute sacrifice that still holds back seed: a germ of promise to do the whole thing again, another time. . . Thanksgiving is Creation's birthday party. Praise harvest, a pause and sigh on the breath of immortality.)
Deze passage benadrukt het belang van Thanksgiving als een tijd om de geschenken van de natuur en het leven zelf te erkennen. Het nodigt mensen uit om de overvloed aan voedsel te waarderen dat ons onderhoudt, zoals kalkoen en groenten, die hebben gedijen dankzij de elementen van de natuur. De viering weerspiegelt een diepe dankbaarheid voor de offers van deze levende wezens, die ons hebben gevoed.
Bovendien benadrukt de tekst de cyclus van het leven en vernieuwing die inherent is aan de schepping. Het suggereert dat het geven van bedanken niet alleen een moment van reflectie is, maar ook een erkenning van de hoop die bij elke oogst hoort. Thanksgiving wordt afgebeeld als een viering van de voortdurende reis van het leven, met een belofte van duurzaamheid en wedergeboorte in de cycli van de natuur.